Ey güzel insan ! Şahane insan taksi şoförü, neredesin ? Yada nerede senin gibi insanlar ?
O gün , arabamı sattığımdan beri çokça yaptığım üzere, arkadaşımla beraber bir taksi çevirdik. Bindik, indik. Para alışverişi tamamlandıktan sonra, iyi günler dileyip kapıyı kapatacakken o güzel insan bize “ İyi, güzel, bol şans dolu bir hayat dilerim “ dedi.
Hadi bakalım. Buyurun buradan yakın. Adam “gün” den geçmiş, “ güzel hayat” diliyor. Öylesine bir dumur haline girdim ki, kapıyı kapatırken ağzımdan yarım yamalak, şaşkınlıkla karışık bir” sağolun, size de “ çıkabildi ancak. Bir sonraki sahnede arkadaşımla birbirimizin suratına bakıyor ve şöyle diyorduk;
“Duydun mu ne dedi adam” ???
Öylesine alışmışız ki suratsız, mutsuz, kavgacı, her ortamda öfleyip püflemeyi adet edinmiş insanlarla çevrili olmaya. Aradan böyle numuneler çıkınca haliyle dumur olunuyor tabi. Aslında normalde olması gerekene şaşırıyoruz. Ne yazık. Vay halimize.
Ama benim hala ümidim var. Bu adam günde, mesela, yirmi kişi taşısa, onun bu sevgi dolu bakışı o taşıdığı yirmi kişiye yansısa, o yirmi kişide on kişiye yansıtsa, o on kişi de .......
Çok mu “halamın bıyığı olsa “ oldu acaba ?
Böyle bir davranış karşısında ne kadar çok şaşırıyoruz değil mi? Esasında acaba bizim karşı tarafa ilettiğimiz bir enerjinin geri yansıması mı bu? Ben de dün Sultan Ahmet'te böyle bir şey yaşadım. Herkes karşı tarafa önyargılı yaklaşıyor. O önyargılar eriyince gerçek yüz, gerçek samimiyet ortaya çıkıyor. Bunları da ne çok özlemişiz ....
YanıtlaSil