Dizüstü bilgisayarım: hayatımın önmli bir parçası. Ama onu seviyor muyum? Hayır. Üstelik çok eskidi, klavysinde sorun var. E harfini yazmakta zorlanıyorum. Çok kuvvetli basmam gerkiyor ki çıksın. Tüm bunlara rağmen onu kullanmaya dvam ediyorum.
Bilgisayarım bana finans günlerimden kalma. Bundan tam 5 yıl önce almıştım. İçinde hala o dönm satışta olan şirktelerin bilgileri, yatırımcı sunumları vs. var. Onları topladım ve eski dosyalar adı altında bir çukur kazıp oraya gömdüm. Görünürde hiçbir şy kalmadı o eski günlerden. Hiçbir şirket değerlemelerinin olduğu excl dosyaları, sektör ve şirktleri anlatan yatırımcı sunumları, teaser dediğimiz yatırımcının ilgisini çekmek üzre hazırlanmış firma briefleri. Onlar ortada yok ama o kocaman ağır, siyah-gri, klavysi bozuk, bir bilgisayar hala var. Neyi saklıyorum? Kimi kandırıyorum? Her açtığımda bana içindn rakamlar fışkıracakmış hissini veren, zihnimi yoran, kalbimi susturan aynı bilgisayar…
Elimin altında her an kullanmaya başlayabilecğim hafif, incecik, şık dsign bir “elma” olmasına rağmen neden ben hala bu külüstürü hiç de haz duymadan kullanmaya devam ediyorum? Bir değişim koçu olarak, insanların değişim sürçlerine ışık tutuyor, yolculuklarına yoldaş oluyorken, kendim bir bilgisayarı bile değiştirmekte aciz kalıyorum? Üstelik koca bir yaşamı 13 snelik bir kariyeri elimin tersi ile itip yepyeni bir sayfa açabilmiş ve herşye sıfırdan başlamayı, yine öğrenciliğe dönmeyi ve tırnağımla kazmayı göze alabilmişken?
Bu bilgisayar bir alışkanlık, eski bir alışkanlık. Kör topal dvam ediyor. Tamamen bozulana içindeki eski yeni herşey uçana kadar mı gidecek böyle? Böyle mi olmalı?
Eskiyen, alışkanlık haline dönen ve bana haz vermyen hatta enerjimden çalan yaşamımdaki herşey ve herkes için soruyorum kendime: Ne zamana kadar onlarla yaşamaya devam edebileceğim, etmeliyim? Bu bir sabır işimi, tembellik belirtisi mi, boşvermişlik mi yoksa korku mu?
Ben Pazartsi itibariyle eski külüstür bilgisayarımdan ve içinde çoktan kapadığım finans dosyalarımdan kurtulacağım. Haftaya yepyeni, kapağını açarken yüzümü güldüren, kalbimi açan bilgisayarımla başlayacağım. Sonrasında da diğer son kullanma tarihi geçmiş alışkanlıklarımın çaresin bakacağım…
